Tonton Nine ile Tonton Dede Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal iken pireler berber iken ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken çok uzaklarda bir köy, o köyde yaşayan tonton bir karı koca varmış.

Köyde herkes tarafından sevilen bu çifte tonton nine ile tonton dede diye sesleniyorlarmış. Bu sevimli ailenin kimsesi yokmuş. Geçimini çiftçilik yaparak sağlıyorlarmış. Kazandıkları paranın bir kısmını kendilerine ayırıp, kalan parayı köyde ihtiyaç sahiplerine, çocuklara, yaşlılara ve köyün ihtiyaçları için harcıyorlarmış. Birbirlerini çok seven bu tonton çift o güne kadar mutlu mesut yaşamışlar. Her işe beraber koşmuşlar hiç birbirlerinden ayrılmamışlar. Ama bir gün tonton dede hastalanmış. Yataktan kalkamamış. Tonton nine çok endişelenmiş. Bildiği bütün şifalı bitkileri hazırlamış ve içirmiş. Papatya çayı, ıhlamur, zencefil, zerdeçal, nane limon daha neler neler. Yok tonton dede bir türlü iyileşmemiş. En sonunda köyün doktorundan yardım istemiş. Doktor “Önemli bir şeyi yok yaşlılık, bu yazı dinlenerek geçirsin, sonbaharda bir şeyi kalmaz” demiş. Tonton nine hem sevinmiş hem de üzülmüş. Eşinin hastalığı önemli değilmiş ama bütün yazda yapılması gereken onca işi nasıl yapacağım diye endişelenmiş. O günden sonra tarlaya tek başına gitmeye başlamış. Daha önce eşiyle yaptığı bütün işleri tek başına yapmak zorundaymış. Ama zaten yaşlı olan vücudu bu kadar yükün altından kalkmakta zorlanıyormuş. Her geçen gün daha da güçsüzleşiyormuş. Diğer köylüler de kendi tarlalarını ekip biçtikleri için bu durumun farkına varamamışlar. Bir gün köyün çocukları tarlanın kenarında oynarken tonton nineyi fark etmişler. Her zaman neşeli olan nine çok halsiz ve yorgun görünüyormuş. Çocuklar durumu anlamışlar. Öğüne kadar herkesin yardımına koşan tonton ailesinin şimdi yardıma ihtiyacı var diye düşünmüşler. Öyle ya “Bir elin nesi var iki elin sesi var” demişler. Ertesi sabah köyün diğer çocuklarına da durumu anlatıp hep beraber toplanmış ve tonton ninenin yanına tarlaya gitmişler. O gün ve diğer günlerde her sabah tarlada buluşup akşama kadar tonton nine ile beraber çalışmışlar.

Sonunda tarlanın işleri bitmiş, nine çocukların yardımı sayesinde hiç yorulmamış. O sene tarla her zamankinden daha verimli olmuş. Sonbahar geldiğinde tonton dedede iyileşmiş. Hasatı topladıktan sonra ellerine o kadar çok para geçmiş ki, o parayla köye bir kütüphane kurmuşlar. Köyün bütün çocukları bol bol kitap okumuş bilgilenmiş, bilgilendikçe de mutlu olmuş. Burada da masal bitmiş.

Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.